Mehmet Akif Ersoy's gedicht Çanakkale .. "Ik heb er vaak naar geluisterd, welkom voor jou"

AAN CANAKKALE MARTELAARSEN

wat is dat voor keelpijn? Heb je een echtgenoot die wereld?
Vier van de meest dichte legers laden
Naar de Marmara om een ​​weg vanaf de heuvel te vinden
Een klein land omgeven door hoeveel marines.
Wat een schaamteloze minachting dat de horizon gesloten is
Nerde- gösterdiği vahşetle “bu bir Avrupalı!”
Saydirir - roofzuchtige, zinloze hyenacluster
Als dat zo is, is hij gekomen en heeft hij zijn gevangenis of café geopend.
De oude wereld, de nieuwe wereld, alle mensen
Het kookt als zand, Oordeel van de waarheid, Oordeel van de waarheid!

-

De zeven klimatologische wereld staat ervoor,
Je kijkt met Ostralia, Canada.
Gezichten zijn anders, talen, huiden zijn kleurrijk,
Er is een eenvoudig incident; wreedheden gelijk.
Een hindoe, een kannibaal, sommigen weet ik niet wat voor problemen
Weet je, tauna is ook wreedheid, deze schandelijke invasie.
Oh, is daar niet de twintigste eeuw, dat edele wezen,
Het is terecht ellendig, ongeacht hoeveel favorieten het heeft.
Maandenlang stond de uitgebraakte Mehmetçik voor hem,
Hij morste het mysterie onbeschaamd in zijn maag.

-

Als het masker niet gescheurd was, was dat gezicht nog steeds een ramp voor ons.
De verdomde waarheid die beschaving wordt genoemd, is brutaal!
Dan esbap de klant voor de vernietiging in de vervloekte
Het is zo ontzagwekkend dat elk van hen een eigendom vernielt.
Van de andere kant verscheuren de motieven de geest,
Aardbevingen zijn vanaf nu afgenomen,
Bombliksem daalt neer uit je hersenen en elke loopgraaf,
Die leeuwensoldaat vervaagt op je borst.
Duizenden riolen als een hel onder de grond,
Honderden mannen verbrandden door elk riool dat werd gegooid.

-

Hemelen in neergaande dood, aarde in dode uitbarsting,
Wat een geweldig type is hij.
hoofd, oog, romp, been, arm, kaak, vinger, hand, voet
Gescheiden bergkammen en dalen, hevige regenbuien.
Die verachtelijke handen gekleed in harnassen verspreiden zich,
Overstromingen van bliksem, overstromingen van vlammen.
Het geeft het vuur aan de open kisten,
Talloze vliegtuigen navigeren in een zwerm.
Projectielen laten vaker kogels regenen dan kanongeweren
Kijk hoe het heldhaftige leger lacht om deze dreiging.

-

Noch stalen bastions, noch Siner wil van zijn tegenstander,
Zal het worden genomen voor de plooi van het geloof in je borst?
Welke kracht zal hem verpletteren?
Omdat het de goddelijke voorziening is, is de tekst versterking.
Verpakte, verlaagde positie-i vestingwerken,
Sun-i-fishar kan de vastberadenheid van de mens niet achterhouden.
Als deze borsten Hüda's eeuwige ser hadd zijn
Hij zei: "Mijn sun-i bedi, vertrap het niet."
Ik had het over de generatie van Asım! uitgeholde waarheid,
Hier heeft hij zijn eer niet vertrapt, hij zal niet vertrappen!

-

lichaam van twijfel, kijk naar de bergen, stenen,
Als hij op aarde niet buigt, begint hij te buigen.
Hij ligt neergeschoten en uitgestrekt op zijn smetteloze voorhoofd,
O HEER, wat een zonnen gaan onder voor een maansikkel!
Oh, hij viel op de grond voor dit land, soldaat!
Als voorouders uit de hemel neerdaalden en hem kusten, zou het zijn zuivere voorhoofd raken.
Hoe geweldig ben je dat je bloed Tawhid redt,
De leeuwen van Bedr waren alleen zo glorieus.
Wie graaft de makber die niet te smal voor je is?
“Gömelim gel seni tarihe!” desem, sığmazsın.
Dat boek is niet genoeg voor de edvara die je gebruikt,
Alleen de eeuwigheid zal je istiab maken.

-

Als ik de Kaaba op je hoofd zet door te zeggen dat dit de steen is,
Ook al hoor ik de openbaring van mijn ziel en geef die door aan zijn steen.
Als ik dan de luchtkoepel neem, in de naam van Rida,
Als ik hem met al zijn genade naar zijn bloedende sarcofaag trek,
Zelfs als ik de open tombe van Ebr-i Nisan, het plafond, zou raken
Ik wou dat ik Süreyya kon uitbreiden met zeven lampen vanaf daar.
Je zit onder het bloed onder deze kroonluchter
Als ik het maanlicht breng terwijl ik ga liggen
Als ik wacht tot de opstanding, zoals je graf
Als ik je kroonluchter lebriz met de fajr van de dag
Als ik de gesluierde Moorse avonden schud,
Ik kan niet in je geheugen zeggen dat ik nog iets zou kunnen doen.

-

Jij, die de laatste persoon van het volk is, brak je staat.
Saladin, de meest geliefde sultan van je lied
Je deed het zoals Kılıç Arslan, bewonderend
Frustratie als je de islam belegert en verstikt
Je hebt die ijzeren cirkel op je borst gebroken
Jij, jouw naam die reist met je ziel
Als je in de as werd begraven, zou je helaas overstromen!
Deze horizonten komen niet naar je toe, deze jihad zal je niet brengen!
O zoon van martelaar, vraag me niet om een ​​martelaar, makber
Sana avucunu açmış duruyor PEYGAMBER…

-

agglomeratie: agglomeratie
sun-i fiver: wat de mens doet
lebriz
iclal: kracht en macht