Duitse verhalen

WELKOM BIJ ALMANCAX FORUMS. ALLE INFORMATIE DIE U ZOEKT OVER DUITSLAND EN DE DUITSE TAAL VINDT U IN ONZE FORUMS.
    Ashtoret
    deelnemer

    Rotkäppchen voor computerfans!

    Het is een kleine oorlog, maar het is Mädchen, het is een Kappchen op het oude Samt-trug. Deze attributen zijn symbolisch genaamd “Rotkäppchen”. Eines Tages sprach die Mutter: “Rotkäppchen, de Gesundheit deiner Großmutter hat einen Interrupt bekommen. Als u een programmaprogramma en een grover programma wilt starten, is er een probleem dat u kunt oplossen. Verirre dich jedoch nicht in Wald der alten Computersprachen, sonondern gehe nur strukturiertre Wege! Nutze dabei immer een Hochsprache van 4. Generation, dann geht is deiner Großmutter schnell wieder gut. En acht jaar geleden, als het transaktieprogramma van het programma is uitgevoerd, is het zo dat de Großmutter niet meer wordt belast. Da der Weg zum Haus der Großmutter herintredende oorlog, door Rotkäppchen den bösen Wolf. Er wordt veel gebruik gemaakt van het feit dat de achtergrond een programma onderbreekt. Als u een keer naar de macht van Blumenfeld gaat, gaat de Wolf in de leiding van Großmutter en vereinnahmte is een unverzueglich tijdens een verwijdering. Als u wilt dat de Anschein met uw Großmutter compatibel is, is het echter logisch dat u dat doet. Dann ligt op de Speicherplatz. Plaats de locatie op het adres van de Großmutter en ga naar de Speicherraum. Voor de installatie van de programma's die krachtige Rotkäppchen-sicherheitshalber een controleren en fragmenteren: "Ei Großmutter, warum hast du so große Ohren?" “Damit ich die Wünsche der User besser canceln kann.” "Ei Großmutter, wat heb je zo'n grote Maul gevonden?" “Damit ich dich besser canceln kann.” …sprach's en nahm das arm Ding als invoer. Na een uitloggen begon de Wolf naar Ruhe, een schlief een en begon te schnarchen. Als je op een lus door het bos in het huis van de Großmutter loopt, zul je een raam in de Wolf in bed liegen. “Vind ich dich hier, du alter Sünder”, sprach eh, “ich habe dich lange gesucht!” Als de analyse van een analyse zo gemakkelijk is, is de regel van de Boolschen Algebra groter geworden in de Wolf-reeks die kon bestaan. Er is een Messer, die de Wolfsboom in meer sectoren en macht, welke Freude, Großmutter en Rottkäppchen dan ook van zelfstaande modules hebben. Als de invoer voor de leerstof van de Wolfes werd uitgevoerd, vielen kilobytes aan stenen en werd de Operatie met een Sluiting uitgevoerd. Als de Wolf wacht, versachte hij zijn dermaßen aufgeblähter Hauptspeicher solche Schmerzen, dat is een opslagovertreding die jämmerlrich zugrunde ging. Da waren alle vergnügt. Het programma wordt geactiveerd door de Großmutter Schnell. Rotkäppchen aber dacht: “Je wilt de Lebtag lang niet gebruiken als je naar een machine gaat, maar als je geen structuur meer hebt, wie dan ook zal mompelen.”

    Ashtoret
    deelnemer

    Toerisme

    Met het Wirtschaftswunder setzte in de 50er jaren de grote reisewelle een, zunächst voor allem gen Italien. Was op de Kavalierstouren en Bildungsreisen früherer Jahrhunderte nur Begüterte hatten leisten können, die “Lust zu reisen” (Hans Magnus Enzensberger), zou nun eerste zijn massale fenomenen. Damit kam auch der schon seit 1840 vereinzelt usede Begriff Tourismus ( von frz. tour 'Umfang', 'Kreislauf', 'Fahrt', 'Reise') für Auslandsreisen und Fremdanverkehr in Umlauf, der die ältere, weitgehend gleichbedeutende Touristik allmählich ins Hintertreffen Geraten leugen. Dus meldde ik op 1. 4. 1952 de “Süddeutsche Zeitung” (kein Aprilscherz) nach einer Tourismusbörse: “Tourismus ist eines jener scheußlichen Fremdwörter, die vermutlich nicht mehr loswerden, weil sie een ebenso karakteristiek wie internationalen Begriff des moderne Lebens bezeichnen: eben jenes zur Industrie geworden Reisen.”

    Tourismus wie Touristik leiten sich vom Touristen ab, der schon End des 18. Jahrhunderts in der deutschen Sprache auftauchte en in der romantische reisliteratuur ein geloof Synoniem voor Wanderer, Bergsteiger en Ausflügler oorlog – 1829 erschien der eerste Baedeker-Reiseführer. Het Duitse massatoerisme als Entlastung vom Leistungsdruck der Arbeitswelt heeft zijn oorsprong in de Weimarer Republik, kan Urlaubsanspruch en in de “Kraft durch Freude”-Urlaubsorganisation der Nationalsozialisten opnemen.

    De Bedeutung des Tourismus lässt auch an einer Unzahl von Komposita auf Organisatorischer Ebene ablesen. Man tot Auto-, Abenteuer-, Berg-, Camping-, Fahrrad-, Flug-, Freizeit-, Jugend-, Rucksack-, Schienen-, See-, Städte- of Skitourismus, bietet (vor alle Schiffen) Tourismusklasse an , setzt dem Gruppentourismus individuellen Edeltourismus entgegen.

    De gegevens van de Angeboten en de Sehnsucht in de buurt van de Reisezielen of de Veränderung, de Häufig auch Zerstörung of de ursprünglichen Umwelt- und Lebensbedingungen am Reiseziel with sich bringen, ist Tourismus as Demonstration in seines of Critical Oriatesier. Deshalb wurden seit Anfang der 70er Jahre zunehmend Netzwerke der Tourismusindustrie gegründet, die einen sanften Tourismus propageren.

    Ashtoret
    deelnemer

    Vitamine

    Het kunstwerk werd in 1910 door de Pools-Amerikaanse biochemicus Casimir Funk geprägt. Es ist zusammengesetzt aus lateinische vita 'Leben' en Amin; Man meinte zunächst, al deze “Ergänzungsnährstoffe” seien Amine (von Ammoniak abgeleitete Stickstoffverbindungen). Vitamine wordt steeds langer of langer nodig, terwijl het in de huidige verhoudingen nuttig is. Anders als de Nährstoffe (Kohlenhydrate, Fette, Eiweiß) is liefern sie keine Energie. De werking van de meeste vitamines is een katalysator: de stoffelijke reacties die zich voordoen, zijn zelfverklaard.

    Der Mensch nimmt Vitamine mit der Nahrung auf, selbst aufbauen can unser Körper sie nicht. Ze werden van Pflanzen en Micro-organismen gabildet. Lateinische Buchstaben, die bei Substanzen verwandter Wirkung mit Zahlen ergänzt, die dienen als Unterscheidung der Vitamine. Es gibt wasserlösliche (B1, B2, B6, B12 en C) en fettlösliche Vitamine (A, D2, D3, E, K1, K2). Vitaminmangelkrankheiten, etwa der Skorbut and die Beriberi, traten bei einseitiger Ernährung seit je auf, maar waren die Ursachen nicht bekannt. Mit der Untersuchung dieser Krankheiten setzte die Vitaminforschung ein, die dan entscheidenden Einfluss auf die wissenschaftliche Ernährungslehre ausübte.

    In onze Zeit stehen Vitamine hoch im Kurs. De beste vitaminen en vitamines kunnen in uw product worden gebruikt. Andere wensen – als u de zon van Fastfoods wilt missen? – met vitaminen, voedingssupplementen en vitaminepreparaten. Omdat de chemische samenstelling van de vitamine niet bestaat, kan het zijn dat er sprake is van een künstlich hergestellt werden. De chemisch-farmaceutische industrie heeft een lange tijd stilgestaan. Zorg voor vitaminerijke cosmetische producten. Nur jenes andere Vitamin B – B für Beziehungen – geef het niet in de handel.

    Ashtoret
    deelnemer

    Zappen

    Die Programmfülle im Fernsehen brengt het met ons, dan is er een van een andere Programm umzuschalten. Dieses Zapping gehört seit einigen Jahren zur Fernsehkultur. Die Zuschauer saugen dabei in schneller Folge flüchtige Bilder auf.

    Het ontstaan ​​van zappen kan in het Engels zap voor 'schmissig', 'schnell', 'zappy-zappy' bzw. In de succesvolle beschrijving van een leugenachtige leugen, valt de Duitse ebenfalls met zap wiedergegeben wird. Dementie wordt oneindelijk veroorzaakt door de algemene aard van de behandeling, terwijl de Zapper jene met de Duitse “een” van de Engelse variant ziet. Ebenso wahrscheinlich ist de Amerikaanse stripverhalen, die voor 'jemanden' zappen, etwas (wie hier de Werbeblöcke) verschwinden lassen' steht.

    Die Grundbedeutung von zappen: 'beim Fernsehen mit der Fernbedienung den Kanal wechseln' tritt in shifts Varianten auf: sich durch die Kanäle zappen, sehr oft that aus der Werbung zappen. Übrigens ein Phänomen, das in anderen europäischen Ländern nicht so verbreitet ist. Zappingopfer hingegen sind die Personen, genaamd durch das offene Fenster of bei Fehlen der Gardine das Programm en andere Einstellungen weggezappt werden. Een Überangebot führt zoom Zappingphänomen of Zappingverhalten.

    Im übertragenen Sinn wird das Stückhafte bzw. die Häppchenwirtschaft concrete, wenn eine CD-ROM (stückweise) als uit Catalog gezappt wirkt, ein psychisches Zapping mittels zusammenhangloser Teile passiert or manche Leute der Zapkultur müde sind. Es ist anzunehmen, dass die Zappingquote aufgrund des Überangebotes weiterhin ansteigt.

    Nazira
    deelnemer

    Hänsel und Gretel
    van Brüder Grimm

    hg1.gif

    Vor een großen Walde wohnte een armer Holzhacker mit seiner Frau und Seinen zwei Kindern; de Bübchen zijn Hänsel en de Mädchen Grietje. Er is een andere manier om te zien of te verbouwen, en natuurlijk, als grote Teuerungs Land cam, kan niet worden gebruikt voor het zoeken naar meer informatie.

    Wie is er nu in de macht van de macht en als hij de heer is, is een woord van zijn vrouw: “Was dit ons ooit geworden? Wie kan onze armen helpen? Kinder ernähren da wir uns zelf nichts mehr haben?”

    “Weißt du was, Mann, antwortete the Frau, “wir wollen morgen in all Frühe die Kinder hinaus in the Wald führen, wo er am dicksten ist. Als je niet weet wat je moet doen, komt alles goed. Vind de weg niet meer naar huis, en het zal niet meer zo zijn.”

    “Nein, Frau”, zei der Mann, “das tue ich nicht; Wie sollt ich's übers Herz brengt, meine Kinder im Walde allein zu lassen! Die wilden Tiere würden kale kommen en sie zerreissen.”

    “Oh, je Narr”, zegt hij, “dann müssen wir alle viere Hongers sterben, je kunt nur de Bretter für de Särge hobeln”, en ließ ihm keine Ruhe, bis er einwilligte.

    “Aber die armen Kinder dauern mich doch”, zegt der Mann. De kinderen die honger hadden, waren niet eens bang en konden niet eten, het was het stomme mompelen van wat later gebeurde.

    Gretel weinte bittere Tränen und sprach zu Hänsel: “Nun ist's um uns geschehen.”

    ‘Toch, Grietje,’ sprak Hänsel, ‘gräme dich nicht, ich will uns schon helfen.’

    En als de Alten een beetje schlafen waren, is het zo dat het Röcklein een macht is die Untertüre auf en schlich sich hinaus. Het leven van de wereld is een hel, en de witte kieselsteine, die voor de lagen van het huis, glinsteren met het lauteren van Batzen. Hänsel bückte sich en steckte dus viele in zijn Rocktäschlein, als nur hinein wollen. Dann ging er wieder zurück, sprach zu Gretel: “Sei getrost, liebes Schwesterchen, und schlaf nur Ruhig ein, Gott wird uns nicht verlassen”, en lege sich wieder in sein Bett.

    Als der Tag anbrach, noch ehe die Sonne aufgegangen war, kam schon de Frau en weckte die beide Kinder: “Steht auf, ihr Faulenzer, wir wollen in den Wald gehen und Holz holen.” Dann gab sie jedem ein Stückchen Brot und sprach: “Da habt ihr etwas für den Mittag, aber eßt's nicht vorher auf, weiter kriegt ihr nichts.”

    Grietje nahm das Brot unter die Schürze, weil Hänsel die Steine ​​in de Tasche hatte. Danach machten deze sich alle zusammen auf den weg nach dem Wald. Als een van de weilchen gegangen waren, staan ​​er nog steeds en een wachtrij in het Haus zurück en een uitzicht op de bergen en in de bergen.

    Der Vater sprach: “Hänsel, was guckst du da und bleibst zurück, hab acht und bilgiß deine Beine nicht!”

    “Ach, Vater”, zei Hänsel, “ich sehe nach meinem weißen Kätzchen, das sitzt oben auf dem Dach en will mir Ade sagen.”

    Die Frau sprach: "Vertel, dat is de Kätzchen nicht, dat is de Morgensonne, die auf den Schornstein scheint." Hänsel heeft geen idee of de Kätzchen zijn gesehen, terwijl hij een van de blanco's kiest uit een vistasje op de weggeworven.

    Als de want in het Wald werd gekommen, sprak der Vater: “Nun sammelt Holz, ihr Kinder, ich will ein Feuer anmachen, damit ihr nicht friert.” Hänsel und Gretel trugen Reisig zusammen, einen kleinen Berg hoch.

    De reis duurt lang en als de vlam recht is, zegt de vrouw: “Nun legt euch ans Feuer, ihr Kinder, en Ruht euch aus, wir gehen in den Wald en hauen Holz. “Wenn wir fertig sind, kommen wir wieder und holen euch ab.”

    Hänsel and Gretel saßen um das Feuer, and als der Mittag cam, aß jedes sein Stücklein Brot. Und weil sie de Schläge der Holzaxt hörten, so glaubten sie, ihr Vater wär 'in der Nähe. Es war aber nicht die Holzaxt, es war ein Ast, den er an einen durren Baum gebunden hatte und den der Wind hin und her schlug. Und als sie so long gesessen hatten, fielen ihnen die augen vor Müdigkeit zu, and sie schliefen fest ein. Als sie endlich erwachten, war es schon finstere Nacht.

    Gretel fing an zu weinen und sprach: “Wie sollen wir nun aus dem Wald kommen?”

    Hänsel aber tröstete sie: “Wart nur ein Weilchen, bis der Mond aufgegangen ist, dann wollen wir den Weg schon finden.” Als de wereldoorlog begint, dus als Hänsel in Schwesterchern en de Hand en de Kieselsteinen nach gaat, sterft hij door nieuwe batzen en zeilen op de Weg.

    Als u de hele nacht achter de rug hebt en als u wilt verlengen, wilt u dan weten hoe uw Vaters Haus is. Als ze kloppen aan de Tür, en als de Frau op macht en sah, daß es Hänsel en Gretel waren, sprach sie: “Ihr bösen Kinder, was habt ihr so ​​​​lange im Walde geschlafen, wir haben geglaubt, ihr wollet gar nicht wiederkommen. ” Als je eenmaal vrij bent, is de oorlog in de Herzen-gangen, het is zo dat alle zurückgelassen hatte.

    Geen lange oorlog meer Niet in allemaal Ecken, en de Kinder hörten, wie de Mutter nachten in Bette zu dem Vater sprach: “Alles is wieder aufgezehrt, wir haben noch einen halben Laib Brot, hernach hat das Lied ein End. Het fort van Kinder Müssen, met wollen siefer in het Wald hineinführen, verdomd de Weg niet wieder herausfinden; es ist sonst keine Rettung für uns.” Dem Mann's schwer aufs Herz, en er dacht: Es wäre besser, daß du den letzten Bissen mit deinen Kindern teiltest.

    Aber die Frau hörte auf nichts, was er sagte, schalt ihn und machte ihm Vorwürfe. Wer A sagt, muß B sagen, and weil er das erstemal nachgegeben hatte, so mußte er auch zoom zweitenmal.

    De kinderen waren niet meer gewesen en hadden hun kinderen niet meer nodig. Als de Alten schliefen, stand Hänsel wieder auf, wollte hinaus en de Kieselsteine ​​​​auflesen, wie is de vorige keer; Als de vrouw de Tür verschlossen, en Hänsel konnte nicht heraus. Aber er tröstete sein Schwesterchen und sprach: “Weine nicht, Gretel, und schlaf nur Ruhig, der liebe Gott wird uns schon helfen.”

    Ik ben morgen klaar met de vrouw en de kinderkamer uit de Bette. Als er in de Stückchen Brot een oorlog plaatsvindt, is deze oorlog nog kleiner als de vorige keer. Op de weg na de Wald-bröckelte is Hänsel in de Tasche, sta vaak stil en oorlog een Bröcklein op de Erde. “Hänsel, was stehst du und guckst dich um?” sagte der Vater, “geh deiner Wege!”

    “Ich sehe nach meinem Täubchen, das sitzt auf dem Dache und will mir Ade sagen”, antwortete Hänsel.

    “Narr”, zei de vrouw, “das ist dein Täubchen nicht, das ist die Morgensonne, die auf den Schornstein oben scheint.” Hänsel aber warf nach en nach alle Bröcklein op de Weg.

    De vrouw die de kinderjaren in het Wald doormaakte, waar hun Lebtag nog nooit was gewesen. Ik denk dat er een grote woede is, en de Mutter zei: “Blij nur da sitzen, ihr Kinder, en als je müde seid, könnt ihr een wenig schlafen. Wir gehen in den Wald en hauen Holz, en abends, wenn wir fertig sind, kommen wir und holen euch ab.” Als de oorlog voorbij is, zegt Gretel in zijn broer met Hänsel, dat zijn stok op de weg gestreut is. Dann schliefen is een, en der Abend-bilging; Aber niemand kam zu den armen Kindern.

    Ze wachtten eerst in de laatste nacht en Hänsel tröstete sein Schwesterchen en zei: “Wart nur, Gretel, bis der Mond aufgeht, dann werden wir die Brotbröcklein sehen, die ich ausgestreut habe, die zeigen uns den Weg nach Haus” Als der Mond kam, machten sie sich auf, aber sie fanden kein Bröcklein mehr, denn die viel tausend Vögel, die in Walde en in in Felde uherfliegen, die hoe ze weggepikt kunnen worden.

    Hänsel sagte zu Gretel: “Wir werden den Weg schon finden.” Als je het niet leuk vindt. Als je de hele nacht hebt doorgebracht en geen dag van morgen hebt gezien, ben je uit het Wald gekomen en was je zo hongerig, maar je hebt nooit een paar nachten doorgebracht, die op de eerste plaats staan. Terwijl het zo müde was, is het nog maar zo lang geleden dat het zo lang duurde, dus het verlengt zijn leven tot een boom en een schliefen een.

    Nun war's schon der dritte Morgen, daß sie ihres Vaters Haus verlassen hatten. Dit is een van de belangrijkste dingen die je kunt zien, of het kan zijn dat je in het bos bent, en als je geen kale Hilfe kam hebt, kan het ook zo zijn. Als de Mittag war, sahen sie ein schönes, schneeweißes Vögelein auf einem Ast sitzen, das zong zo schön, daß sie stehen blieben and ihm zuhörten. Und als een vruchtbare oorlog, schwang es seine Flügel und flog vor ihnen her, und sie ging ihm nach, bis sie zu einem Häuschen gelangten, auf dessen Dach es sich setzte, und als sie ganz nahe herankamen, so sahen sie, daß das Häuslein aus Brot gebaut war und mit Kuchen gedeckt; aber die Fenster waren von hellem Zucker.

    “Da wollen wir uns dranmachen”, sprach Hänsel, “en een gesegnete Mahlzeit stopten. “Ich will ein Stück vom Dach essen, Gretel, du kannst vom Fenster essen, das schmeckt süß.” Hänsel reichte in de hoogte en brach sich een wenig vom Dach ab, um zu versuchen, wie is schmeckte, en Gretel stellte sich an de Scheiben en knupperte daran. Het is een fijne stimulatie uit de Stube:

    “Knupper, knupper, kneischen,
    Wer knuppert an meinem Häuschen?”

    Die Kinder antworteten:

    “Der Wind, der Wind,
    “Das Himmlische Kind”,

    und aßen weiter, ohne sich irre machen zu lassen. Hänsel, dem das Dach Sehr Gut Schmeckte, Riß Sich Ein Großes Stück Davon Herunter, and Gretel Stieß Eine Ganze Runde Fensterscheibe Heraus, Setzte Sich Nieder And Tat Sich Wohl Damit. De gegevens van de Türe auf, and eine Steinalte Frau, die of auf eine Krücke stützte, kam herausgeschlichen. Hänsel und Gretel erschraken so gewaltig, daß sie fallen ließen, was sie in den Händen hielten.

    Die andere plek met de kop en sprach: “Ei, ihr lieben Kinder, wer hat euch hierher gebracht? Kom hierheen en kijk naar de spiegel, het is veilig voor Leid.” Het is zowel met de hand als met de hand mogelijk om in uw huis te werken. Er zijn een aantal goede eigenschappen van Essen, Milch en Pfannkuchen met Zucker, Äpfel en Nüsse. Hernach wurden zwei schöne Bettlein weiß gedeckt, en Hänsel en Gretel verlengen sich hinein en meinten, sie wären im Himmel.

    Die Alte Hatte Sich Nur Freundlich Angestellt, Sie War aber Eine Böse Hexe, Die The Kindern auflauerte, and hatte das Brothäuslein bloß gebaut, um sie herbeizulocken. Wenn eins in ihre Gewalt kam, dus machte sie es tot, kochte es und aß es, and das war ihr ein Festtag. Die Hexen is een echte Augen en een kan niet worden gezien, een andere is een bekende en een Witterung als de Tiere en merken, wanneer de Menschen herankommen is.

    Als Hänsel und Gretel in ihre Nähe kamen, da lachte sie boshaft und sprach höhnisch: “Die habe ich, die sollen mir nicht wieder entwischen!”

    Früh morgen, de kinderen waren aan het wachten, en als ze allebei zo lief waren, met de volle rug, zo mompelde ze dat ze zeiden: “Das wird ein guter Bissen werden.” De verpakking is dat Hänsel met zijn harde hand en moeite in een kleine stal en sperrte met een gittertüre een. Er mag worden gezegd, wie er wil, het is een halve nacht.

    Dann ging sie zur Gretel, rüttelte sie wach and rief: “Steh auf, Faulenzerin, sleep Wasser en koch deinem Bruder etwas Gutes, der zit draußen in Stall en soll fett werden. Als het goed is, zal dat ook zo zijn.' Gretel fing an bitterlich zu weinen; Toen de oorlog allemaal vergeblich was, moet je zeggen dat het heel lang duurde.

    Nun ward dem armen Hänsel das composing Essen gekocht, aber Gretel bekam nichts als Krebsschalen.

    Jeden Morgen schlich die Alte zu dem Ställchen en rief: “Hänsel, streck deine Finger heraus, damit ich fühle, ob du kale fett bist.” Hänsel strekte zich uit over een Knöchlein-heraus, en de Alte, de echte Augen-hatte, kon niet meer zien en meinte, en was Hänsels Finger, en verwunderde sich, dat zal nooit meer wollig zijn. Als vier weken geleden waren er mensen die steeds meer geluk hadden, dat ze ongeduldig waren en dat ze niet langer zouden duren.

    “Heda, Gretel”, als je de vrouw bent, “ze is flink en sleep Wasser! Hänsel mag fett oder mager sein, morgen zal ik schlachten en kochen.”

    Ach, wie stoort de arme Schwesterchen, als het water moet gebeuren, en wie flossen in de Tränen über die Backen herunter! “Lieber Gott, hilf uns doch”, rief sie aus, “hätten uns nur die wilden Tiere im Wald gefressen, so wären wir doch zusammen gestorben!”

    “Spar nur dein Geplärre”, sagte die Alte, “es hilft dir alles nichts.”

    Morgen moet Gretel heraus, den Kessel met Wasser ophangen en Feuer anzeğen. “Erst wollen wir backen” zei de andere, “ich habe den Backofen schon eingeheizt und den Teig geknetet.”

    Sie stieß das arm Gretel hinaus zu dem Backofen, aus dem die Feuerflammen schon herausschlugen “Kriech hinein”, sagte die Hexe, “und sieh zu, ob recht eingeheizt ist, damit wir das Brot hineinschieben können” En wenn Gretel darin war, wollte sie Vaak zumachen en Gretel sollte darin braten, en dann wollte sie's aufessen.

    Aber Gretel gebruikt, was sie im Sinn hatte, en sprach “Ich weiß nicht, wie ich's machen soll; wie komm ich da hinein?”

    “Dumme Gans”, zei de andere, “de schuld is groot, het is geweldig, ik kan alleen maar praten”, krabbelde terug en stekte de kop in de Backofen. Dan Gretel einen Stoß, daß sie weit hineinfuhr, machte die eiserne Tür zu und schob den Riegel vor. Hé! Da fing sie an zu heulen, ganz grauselich; Aber Gretel vond het geweldig en de verloren Hexe moet een hele tijd verbrennen.

    Gretel aber lief schnurstracks zum Hänsel, öffnete sein Ställchen und rief: “Hänsel, wir sind erlöst, die alte Hexe ist tot ”

    Da sprong Hänsel heraus wie ein Vogel aus dem Käfig, wenn ihm die Türe aufgemacht wird. Wie is er een gefrituurd als een hals gefallen, is een herumgesprungen en een gewoontegetrouw! Und weil sie sich nicht mehr zu fürchten brauchten, so ging sie in das Haus der Hexe hinein. Da standen in allen Ecken Kasten mit Perlen und Edelsteinen.

    “Die sind noch besser als Kieselsteine”, zoals Hänsel en steckte in seine Taschen, was hinein wollte.

    En Gretel zei “Ich will auch etwas mit nach Haus Bringen”, en vollte sein Schürzchen voll.

    “Aber jetzt wollen wir fort”, zei Hänsel, “damit wir aus dem Hexenwald herauskommen.”

    Als een paar verschillende gegangen waren, een gelang een en een grote Wasser.

    “Wir können nicht hinüber,” sprach Hänsel, “ich seh keinen Steg und keine Brücke.”

    “Hier fährt auch kein Schiffchen”, antwortete Gretel, “aber da schwimmt eine weiße Ente, wenn ich die bitte, so hilft sie uns hinüber.” Hier is het schering en inslag:

    “Entchen, Entchen,
    Da steht Gretel und Hansel.
    Kein Steg en keine Brücke,
    Nimm uns auf deinen witte Rücken.”

    Het is een feit dat Hans zich in Schwesterchen heeft gevestigd, als hij zijn setzen heeft. “Nein”, antwortete Gretel, “es wird dem Entchen zu schwer, es soll uns nacheinander hinüberbringen.”

    Het is een soort van gute-niveau, en als een soort glücklich-drüben waren en een weilchen-fortgingen, een kam in het bos onder een bekeuring en een immer bekeuring voor, en een eindeloze erblikkende als een weitem in het Vaters Haus. Het is een kwestie van zoeken naar een plek in de vorm van een buis en een veld in de Vater um den Hals. Der Mann hatte keine frohe Stunde gehabt, seitdem er die Kinder im Walde gelassen hatte, die Frau aber war gestorben. Gretel schüttelte sein Schürzchen aus, daß die Perlen and Edelsteine ​​in der Stube herumsprangen, and Hänsel warf eine Handvoll nach der andern aus seiner Tasche dazu. Da hatten alle Sorgen ein Ende, en sie lebten in lauter Freude zusammen.

    Bron:https://www.fln.vcu.edu/grimm/haensel

    Je kunt het hier in het Engels vinden

    Ashtoret
    deelnemer

    Arm Leute

    Een Tages is een man die met zijn land bezig is, een mens die een arm leute leben. Vater en Sohn verbrachten een Tag en een Nacht op een Boerderij een sehr armen Familie. Als je wieder zurückkehrten, fragte der Vater seinen Sohn: “Wie war dieser Ausflug?” “Sehr interessant!” Antwordtete der Sohn.” Heeft u iets gedaan, hoe arm is uw mens geworden?” “Oh ja, Vater, das habe ich gesehen.” “Komde die ook?” fragment der Vater. Und der Sohn anwortete: “Ich habe gesehen, dass wir einen Hund haben und die Leute auf der Farm haben vier. Als u een zwembad heeft, is de tuin niet meer zichtbaar en ziet u er niet meer uit. Zorg ervoor dat lampen in de tuin staan ​​en dat ze sterne zijn. Ons terras is gericht op de voortuin en op de horizon. “Der Vater war sprachlos. Und der Sohn fügte noch hinzu: “Danke Vater, dass du mir gezeigt hast, wie arm wir sind.”

    Nazira
    deelnemer

    Heel mooi

    aybastili ekrem
    deelnemer

    Gezondheid voor uw handen, vrienden! Sommige woorden lijken misschien anders voor lezers, we leren dit in de loop van de tijd. Maar als we een woord leren, zal het permanenter en gemakkelijker zijn als we leren hoe we het altijd kunnen afstemmen.In dergelijke verhalen begrijpen we gemakkelijker wat dat woord is.

    Nazira
    deelnemer

    Hänsel und Gretel

    Er waren eens twee broers genaamd Hans en Grietje. Hun moeder stierf toen ze nog baby's waren. Hun vader, houthakker, hertrouwde een paar jaar nadat hun moeder stierf. De nieuwe vrouw van de houthakker kwam uit een welgestelde familie. Hij haatte het om in een vervallen hut aan de rand van het bos te zitten en in schaarste te leven. Bovendien mocht hij zijn stiefkinderen helemaal niet.
          Terwijl Hans en Grietje zich klaarmaakten om op een zeer koude winternacht in hun bed te slapen, zeiden ze tegen de vaders van hun stiefmoeder: 'We hebben nog maar heel weinig te eten. Als we deze kinderen niet kwijtraken, zullen we allemaal verhongeren, 'hoorden ze hem zeggen.
          Hun vader schreeuwde tegen hem. 'Je hoeft geen ruzie te maken', zei zijn vrouw. "Ik heb een besluit genomen. Morgen nemen we ze mee naar het bos en laten we ze achter. "
          'Maak je geen zorgen,' troostte Hans zijn broer. 'We vinden wel de weg naar huis.' Laat die avond sloop Hansel naar buiten en propte een heleboel grind in zijn zak.
          'S Morgens begonnen ze als gezin richting het bos te lopen. Terwijl ze liepen, gooide Hans de kiezelstenen in zijn zak zonder dat iemand het merkte en markeerde de weg die ze passeerden. 'S Middags staken hun vader en stiefmoeder een vuur voor hen aan en verdwenen in het bos met de mededeling dat ze onmiddellijk zouden terugkeren. Natuurlijk kwamen ze niet terug.
          Trillend als de wolven om hen heen huilden, bleven Hans en Grietje bij het vuur tot de maan geboren was. Toen vonden ze hun weg naar huis en keken naar de kiezelstenen die in het maanlicht schenen.
          Toen hun vaders hen zagen, waren ze dolgelukkig. Haar stiefmoeders deden alsof ze heel gelukkig waren, maar veranderden niet echt van gedachten. Drie dagen later wilde hij proberen ze weer kwijt te raken. Hij deed 's nachts de deur van de kinderkamer op slot. Dit keer stond hij Hans niet toe om grind te verzamelen. Maar Hans was een slimme jongen. Toen ze 's ochtends het bos in liepen, strooide hij de kruimels droog brood die hij voor het avondeten in zijn zak had verstopt, en liet een spoor achter.
          Tegen de middag lieten hun stiefmoeders en vaders hun kinderen weer in de steek. Toen Hanse en Grietje zagen dat ze niet terugkwamen, wachtten ze geduldig tot de maan zou opkomen en hun weg zou verlichten. Maar deze keer konden ze het spoor dat ze achterlieten niet vinden. Omdat de vogels al het paneermeel hebben opgegeten.
          Deze keer zijn de kinderen echt verdwenen. Drie dagen en drie nachten zwierven ze door het bos, hongerig en bevend van angst. Op de derde dag zagen ze een sneeuwwitte vogel op de tak van een boom. De vogel zong liedjes voor hen met een prachtige stem. Ze vergaten ook hun honger en gingen achter de vogel aan. De vogel bracht ze voor een vreemd huis. De muren van dit huis zijn gemaakt van brood, het dak van cake en de poten van suiker.
          De kinderen vergaten al hun problemen en renden naar het huis. Net toen Hans een stuk van het dak at en Grietje uit het raam, klonk er een stem van binnen: "Wie knaagt er aan mijn huis?" Ze zagen een lieve oude dame aan de deur staan. "Mijn arme kleintjes," zei de vrouw, "kom binnen." Ze gingen naar binnen en aten voedsel dat ze nog nooit in hun leven hadden gegeten. Die nacht sliepen ze op verenbedden.
          Maar 's ochtends veranderde alles. Het blijkt dat de oude vrouw een heks was die haar huis maakte van brood en cake om zorgeloze kinderen in de val te lokken. Hij tilt Hans van het bed, grijpt hem bij zijn haar en sluit hem op in een schuur. Toen nam hij Grietje mee om te hoeden en naar de keuken te hoeden.
          "Je broer is vel en botten!" zei ze met gierende stem. 'Kook eten voor hem! Maak hem dik! Wanneer de vleesbout wordt vervangen, zal het een maaltijd zijn die mijn mond waardig is! Maar je eet niets! Hij zal al het voedsel opeten. " Gretel huilde, huilde, maar deed wat de hulpeloze heks zei.
          Gelukkig zat Hans nog in zijn hoofd. Hij besloot de blinde heks te misleiden. Elke ochtend voelde de heks Hansels vinger om te zien of ze dik was. Hansel gaf hem een ​​kippenbot in plaats van een vinger. "Onvergankelijk. Niet dik genoeg! " riep de heks. Dan zou de mutant Gretel gaan vertellen dat hij meer moest koken.
          Het heeft zo'n maand geduurd. Op een dag raakt het geduld van de heks op. 'Vet, dun doet er niet toe. Ik zal vandaag Hanselgebak maken! " riep ze naar Grietje. "Kijk naar de oven, laten we eens kijken of het deeg de consistentie heeft bereikt!" Ondanks dat hij in angst leefde, was Grietje nog steeds gezond, net als Hans. Hij realiseerde zich dat de heks hem de oven in zou duwen.
          'Ik krijg mijn hoofd niet in de oven! Ik kan het deeg niet zien! " ze jammerde. De heks duwde Grietje snel met de rug van haar hand opzij en stak haar hoofd in de oven. Gretel verzamelde al zijn krachten en duwde de oude heks de oven in, en sloot toen het deksel achter zich.
          Hans ontsnapte zo, maar ze wisten nog steeds niet hoe ze naar huis moesten. Ze doken weer het bos in. Na een tijdje kwam er een beek over hen heen. Een eend nam Hans en daarna Grietje mee over de oever. De kinderen herkenden plotseling waar ze waren. Ze renden snel naar hun huis.
          Hun vaders, die ze voor zich zagen, waren erg blij. Met tranen van vreugde zei ze dat die wrede stiefmoeders kort nadat ze hen in het bos had achtergelaten naar haar familie gingen. Hij vertelde hoe verdrietig hem was om wat hij had gedaan.
          Een andere verrassing wachtte hun vader. Hans haalde het goud en de diamanten die ze in het huis van de heks vonden uit de zakken van zijn schort en Grietje uit zijn schortzak. Dus alle problemen van het gezin zijn voorbij. Na die dag zetten ze hun leven gelukkig voort.

    Nazira
    deelnemer

    Het is niet precies zoals de bovenstaande beschrijving, maar die in het Turks.

    Nazira
    deelnemer

    Rapunzel

    Es war einmal ein Mann und eine Frau, die wünschten sich schon long vergeblich ein kind, endlichorme of die Frau Hoffnung, of the liebe Gott werde ihren Wunsch erfüllen. Die Leute hatte in ihrem Hinterhaus ein kleines Fenster, daraus konnte man in einen prächtigen Garten sehen, the voll der schönsten Blumen and Kräuter stand; Er oorlog aber von einer hohen Mauer umgeben, und niemand wagte hineinzugehen, weil er einer Zauberin gehörte, die große Macht hatte and von aller Welt gefürchtet ward.

    Eines Tags staan ​​voor Frau an diesem Fenster und sah in den Garten hinab. De erblickte sie ein Beet, das mit den schönsten Rapunzeln bepflanzt war, en sie sahen so frisch and grün aus, daß sie lüstern ward and das größte Verlangen empfand, von den Rapunzeln zu essen. De verlenging is nahm van de tag naar, en van de wußte, die van de grote hoeveelheid bekommen, dus het is een goede naam, een blaadje en een ander.

    Da erschrak der Mann und fragment: “Was fehlt dir, liebe Frau?”

    “En, zoals gezegd, “wanneer Rapunzeln uit de Garten komt, laat het Hause zu essentie zo sterbe ich zien.”

    Der Mann, der sie lieb hatte, dachte: Eh du deine Frau sterben allerlaatste holst du ihr von den Rapunzeln, es mag kosten, was es will. In de Abenddämmerung stieg er ook über die Mauer in de Garten der Zauberin, in de allereerste eine Handvoll Rapunzeln en brachte Sie Seiner Frau. Het is een soort salat daraus en een sie in een voller Begierde auf. Dit is zo goed als een geschmeckt, dat wil zeggen dat het anders is Tag noch dreimal soviel Lust bekam. Sollte sie Ruhe haben, dus mußte der Mann noch einmal in den Garten steigen. Er machte sich ook in der Abenddämmerung wieder hinab. Als er aber die Mauer herabgeklettert war, erschrak er gewaltig, denn er sah die Zauberin vor sich stehen.

    “Wie kannst du es wagen”, sprach sie mit zornigem Blick, “in meinen Garten zu steigen en wie ein Dieb mir meine Raponsjen zu stehlen? Das soll dir schlecht bekommen!”

    “Ach”, antwortete er, laßt Gnade für Recht ergehen, ich habe mich nur aus Not dazu entschlossen. Mijn vrouw heeft Eure Rapunzeln uit de Fenster geholpen en een zo grote gel gevonden, dat ze sterben würde, als ze niet meer nodig zijn.

    Da ließ die Zauberin in ihrem Zorne nach und sprach zu ihm: “Verhält es sich so, wie du sagst so will ich dir gestatten, Rapunzeln mitzunehmen, soviel du willst; Alles is mache een bedingung: U moet uw kind geruststellen, de vrouw die de wereld binnenhaalt. “Het is zo dat ik het goed heb, en ik zal het krijgen van een mompelen.”

    Der Mann right in der Angst alles zu, und als die Frau in Wochen kam, dus erschien sogleich die Zauberin, gab dem Kinde den Namen Rapunzel und nahm es mit sich fort.

    Rapunzel ward das schönste Kind unter der Sonne. Als een andere Jahre alt war, schloß es die Zauberin in een Turm, een in een Walde lag and weder Treppe noch Ture hatte; nur ganz oben war ein kleines Fensterchen. Wenn die Zauberin hinein wollte, so stellte sie sich unten hin und rief:

    “Rapunzel, Raponsje,
    Laß mir dein Haar herunter!”

    Rapunzel lange hoed, prächtige haar, fein wie gesponnen Gold. Wenn sie non die Stimme der Zauberin vernahm, so band sie ihre Zöpfe los, wickelte sie orben um einen Fensterhaken, and dann fielen die Haire zwanzig Ellen tief herunter, and die Zauberin stieg daran hinauf.

    Nach een paar Jahren die naar binnen gaan, naar de naam van het land in het bos en naar de Turm vorüberkam. Da hörte er einen Gesang, the war so lieblich, daß er stillhielt und horchte. Das war Rapunzel, die in ihrer Einsamkeit sich die Zeit damit vertrieb, ihre Süße Stimme erschallen zu lassen. Der Königssohn wollte naar ihr hinaufsteigen en suchte nach einer Ture des Turms: aber es war keine zu finden. Er ritt heim. Doch der Gesang hatte ihm so sehr das herz gerührt, daß of jeden Tag hinaus in den Wald ging en zuhörte. Als er einmal so hinter einem Baum stand, sah er, daß eine Zauberin herankam, und hörte, wie sie hinaufrief:

    “Rapunzel, Raponsje,
    Laß mir dein Haar herunter!”

    Het is Rapunzel die Haarflechten herableert, en de Zauberin blijft in zijn hart zitten. “Als de Leiter een welcher man is, zal ik ook een einmal mein Glück versuchen.” Een volgende tag, als je wilt weten, is de turme en de breuk:

    “Rapunzel, Raponsje,
    Laß mir dein Haar herunter!”

    Alsbald sterft haar haar en de koning blijft bezig. Het is een feit dat Rapunzel gewaltigd is, als een man in zijn leven, die nog steeds geen enkele kans heeft. Als de koningen een vriend zijn met zijn reden, en er zijn gedachten over hebben, is het zo dat hij kan worden weggenomen, dat het geen ruhe-gelassen is die hij zelf kan zien als hij müssen heeft. De heer Rapunzel is bang, en als hij fragmentarisch is, hij is in zijn man, en hij is een jonge en schone oorlog, dus dacht dat hij zou kunnen sterven als de andere Frau Gotel, en zei: 'Ja ”, en leg uw Hand in de hand.

    Zeg het maar: “Ik zal met dir gehen, aber ich weiß nicht, wie ich herabkommen kann. Als je komt, dus breng jedesmal een vreemde Seide mit, daraus zal een Leiter flechten, en wenn die fertig ist, zo steige ich herunter, en du nimmst mich auf dein Pferd.”

    Dit is een soortgelijk item, dat is een van de beste manieren om het volgende te lezen: Denn bei Tag kam die Alte.

    De Zauberin gebruikt een nicht van davon, een Rapunzel die een woord zegt: "Sag Sie mir maar, Frau Gotel, wie kommt es nur, Sie wird mir viel schwerer heraufzuziehen as the junior King, der ist in einem Augenblick bei mir?"

    “Ach du gottloses Kind!” ief die Zauberin, “was muß ich von dir hören; ich dacht, ich hatte dich von aller Welt geschieden, und du hast mich but betrogen!”

    In ihrem Zorn packte of die schönen Haire der Rapunzel, schlug sie ein paarmal um ihre linke Hand, griff eine Schere mit der rechten, und, ritsch, ratsch, waren sie abgeschnitten, and die schönen Flechten lagen auf der Erde. Und sie war so unsarmherzig, daß sie die arme Rapunzel in een Wüstenei brachte, twee Sie in großem Jammer en Elend leben mußte.

    Als je Rapunzel tegen het lijf loopt, kun je de Zauberin de abgeschnitten van Flechten op het Fensterhaken-feest aan, en als der Königssohn-kam en ref:

    “Rapunzel, Raponsje,
    Laß mir dein Haar herunter!”

    dus ließ sie die Haare hinab. De Königssohn heeft een hoge hinauf, een andere naam dan een niet-seine liebste Rapunzel, de Zauberin, die met de Bösen en de Giftigen Blicken Ansah.

    “Aha”, Rief sie höhnisch, “du willst sterven Frau Liebste holen, aber der schöne Vogel zit niet meer in Nest en zingt niet meer, de Katze heeft geholt en werd dir auch noch die Augen auskratzen Für dich ist Raponsje verloren, du eerste keer niet wieder erblicken!”

    Der Königssohn geretourneerd over Schmerzen, en in de Verzweeflung sprong in de Turm herab. Das Leben brachte er davon, aber die Dornen, in die er fiel, zerstachen ihm die Augen. De distributeur is blind in het bos, niet in de buurt van Wurzeln en Beeren en als het gaat om jammern en weinen in de Verlust Seiner Liebsten Frau.

    Dus wanderte er einige Jahre im Elend umher and geriet endlich in die Wüstenei wo Rapunzel mit den Zwillingen, die sie geboren hatte, einem Knaben and einem Mädchen, kummerlich lebte. Er vernahm eine Stimme, und sie deuchte ihm so bekannt. Da ging er darauf zu und wie er herankam, erkannte ihn Rapunzel and fiel ihm um den hals and weinte. Zwei von ihren Tränen aber benetzten seine Augen, da wurden sie wieder klar, and er konnte damit sehen who sonst. Er is een plaats in het Sein Reich, met een Freude empfangen ward, en een vrij lange glücklich en vergnügt.

    Nazira
    deelnemer


    RAPUNZEL 

             
          Er was eens een vrouw en haar man hadden geen kinderen en wilden kinderen krijgen. Na verloop van tijd besefte de vrouw dat ze eindelijk een baby verwachtte.
          Op een dag, terwijl ze vanuit het raam naar de prachtige bloemen en groenten in de tuin van het buurhuis keek, ving de vrouw een speciaal soort sla op die in rijen was geplant. Op dat moment leek het alsof hij betoverd was en niets anders kon bedenken dan die sla.
          'Of ik eet deze sla of ik sterf,' zei hij bij zichzelf. Het werd gesneden zonder te eten en te drinken, het werd zwakker naarmate ze zwakker werd.
          Uiteindelijk was haar man zo bezorgd over haar situatie, zo bezorgd dat ze al haar moed verzamelde en de tuinmuur van het volgende huis beklom, de tuin binnenging en een handvol slablaadjes verzamelde. Er was echter veel moed voor nodig om die tuin binnen te gaan, want die behoorde toe aan een machtige heks.
          De vrouw genoot van de sla die haar man had meegebracht, maar een handvol bladeren was niet genoeg voor haar. Haar echtgenoot, wanhopig, kwam de volgende avond de tuin weer binnen. Maar deze keer lag de heks in een hinderlaag op hem te wachten.
          'Hoe durf je mijn tuin in te gaan en mijn sla te stelen!' piepte de heks. "U zult hier rekenschap van afleggen!"
          De man van de vrouw smeekte de heks om haar te vergeven. Hij beschreef hoe zijn vrouw hunkerde naar de sla in de tuin, hoe hij daardoor gesneden werd zonder te eten en te drinken.
          'Dan,' zei de heks, terwijl ze haar stem nog wat zachter liet klinken, 'kun je nemen wat je maar wilt. Maar ik heb een aandoening, zodra je baby is geboren, geef je die aan mij. " De echtgenoot van de vrouw accepteerde deze toestand onmiddellijk uit angst voor de heks.
          Na een paar weken werd de baby geboren. Precies die dag kwam de heks en nam de pasgeboren baby mee. Hij noemde de baby Raponsje. Omdat de sla in de tuin die zijn moeder wilde eten en doen ook Raponsje heette.
          De heks zorgde heel goed voor het kleine meisje. Toen Rapunzel twaalf jaar oud was, werd ze een jongen van wereldklasse. De heks plaatste hem in een hoge toren in het hart van een bos. Deze toren had geen trappen, alleen een klein raam bovenaan.
          Als de heks haar komt bezoeken, "Raponsje, Raponsje! Verleng je gouden haar! " riep hij. Raponsje liet haar lange, gevlochten haar van het gordijn groeien en de heks klom hand in hand door haar haar.
          Dit ging jaren zo door. Op een dag ging een koningszoon het bos in om te jagen. Terwijl hij ver weg was, hoorde hij het lied van iemand met een mooie stem. Hij reed met zijn paard door het bos en bereikte uiteindelijk de toren. Maar hij keek naar rechts, hij keek naar links, hij zag geen trappen of iets anders om naar boven te klimmen.
          Gefascineerd door deze prachtige stem, stopte de prins er elke dag bij totdat hij zag en hoorde hoe de heks de toren opklom. Toen het de volgende dag donker werd, zei hij zachtjes: 'Raponsje, Raponsje! Verleng je gouden haar! " riep hij. Toen klampte ze zich vast aan haar haar en klom in een handomdraai omhoog.
          Raponsje was eerder een beetje bang, want tot die dag kwam niemand anders dan de heks op haar bezoek. Maar toen de prins hem vertelde dat hij naar hem luisterde en dat hij verliefd werd op zijn stem, zakte zijn angst weg. Hij vroeg prins Raponsje ten huwelijk, geaccepteerd bij Raponsje, zijn gezicht licht blozend.
          Maar Raponsje kon op geen enkele manier uit deze hoge toren ontsnappen. De slimme meid had een briljant idee. Als de prins elke keer dat hij kwam een ​​zijden streng meebracht, kon Raponsje ze bij elkaar optellen en een ladder maken.
          Alles ging goed en hij heeft nooit opgemerkt dat degenen die heksen waren. Maar op een dag werd Raponsje vacant gevonden. 'Mam, waarom klimt de prins sneller in mijn haar dan jij?' Toen hij het vroeg, kwam alles eruit.
          'Jij beruchte meid! Wat heb je me bedrogen! Ik probeerde je te beschermen tegen het kwaad van de wereld! " de heks begon te schreeuwen van woede. Hij knipte zijn haar af terwijl hij Raponsje vasthield en stuurde hem toen ver weg de woestijn in.
          Die nacht verbleef de heks in het kasteel en wachtte op de prins. 'Raponsje, Raponsje! Verleng je gouden haar! " toen hij riep. de heks strekte de vlecht uit die ze van Raponsje had afgesneden. De prins klom naar boven, niet wetend wat er met hem zou gebeuren.
          De prins wierp zich in zijn verdriet uit het raam. Maar hij stierf niet toen hij op de grond viel, alleen de doornen aan de voet van de toren zakten in zijn ogen. Ze dwaalde door het bos en stortte tranen bij Raponsje, die jarenlang blindelings haar ogen verloor en alleen leefde van het eten van plantenwortels en wilde bessen.
          Op een dag kwam hij aan in de woestijn waar Raponsje woonde. Een lieve stem die van verre zong, klonk in zijn oren.
          'Raponsje! Raponsje! " riep hij. Raponsje schreeuwde van vreugde toen ze haar prins zag, en Raponsje's twee tranen van geluk vloeiden in de ogen van de prins. Plots gebeurde er een wonder, de ogen van de prins werden geopend en de prins begon te zien.
          Samen vertrokken ze gelukkig naar het land van de prins. De mensen daar begroetten hen met vreugde. Hun geluk is nooit voor het leven bedorven. 

    Roos
    deelnemer

    danke schön nazire
    harikasın
    jij bent super
    jij bent een
    Als ik Duits kende, zou ik in het Duits schrijven
    God zegene je

    Nazira
    deelnemer

    :)
    :)
    :)
    :)

    yazyagmuruxnumx
    deelnemer

    tsk nazire een mooi verhaal

    Toraman
    deelnemer

    Wat moet ik zo bewonderenswaardig zeggen?
    ik waardeer je inspanningen

Er worden 15 antwoorden weergegeven - 1 tot 15 (49 totaal)
  • Om op dit onderwerp te reageren moet u ingelogd zijn.